Lezen is levensgevaarlijk
Lezen door slaven, onderwijs in het algemeen, was verboden en werd als een misdaad gezien. Gevreesd werd voor samenspanning van de negers.
Deze gedrochtelijke instelling, het gevolg van een verontrust geweten was, dat de negerbevolking de leesschrijfkunst zou gebruiken als een middel om beter met elkaar te communiceren.
Lezen en schrijven zouden een hoogst gevaarlijke, algemene vereniging tot stand kunnen brengen en daardoor de kolonie met ondergang bedreigen.
Het was ijselijke teleurstelling, die Baron naar het oerwoud deed vluchten en zich daar ontpopte tot leider van de Marrons. Baron was een misleide slaaf, hetgeen zijn haat tegen de blanken verklaren kan.
Zijn meester had hem onder andere lezen en schrijven laten leren, nam hem mee naar Holland en beloofde hem de vrijheid. Maar in de kolonie teruggekeerd, brak hij zijn woord en verkocht hem. In plaats van boeken en een menswaardig bestaan kreeg Baron nu slaag. Hij ontsnapte en plaatste zich aan het hoofd van de weglopers.
Helemaal meedogenloos was hij niet, getuige het hiernavolgend verslag: “Op 29 Juni 1772 stormde hij een plantage binnen, vermoordde de directeur en liet de Blankofficier Muller ongedeerd met de woorden: ‘Ga maar, je bent nog te kort in de kolonie om ons slaven te hebben kunnen mishandelen.’
De wereld is een boek. Als u binnenshuis blijft, leest u slechts een bladzijde.