Moederdag 2025
Moederdag 2025 in het licht van strijd en liefde Een oude Javaanse wijsheid zegt: “Een huis zonder vrouw is als een lamp zonder olie.” Zo ook een land. Suriname heeft, stap voor stap, vrouwen in de politiek zien opstaan, van schaduw tot podium, van toeschouwer tot beslisser. Er is nog een weg te gaan, maar de voetafdrukken zijn er. Moeder, jij bent het land zelf, in vlees en geest, Met zwetend voorhoofd en ziel die nooit vreest. Je wiegt je kinderen in hangmat of bed, terwijl schulden en zorgen je tafel bezetten. Levensmiddelen zijn duur, de overige kosten nog duurder, maar jouw liefde blijft het vuur dat niet vermindert. Je loopt met onzekerheid naar de markt, terwijl politiek je hart steeds weer verhardt. O Moeder Suriname, vrouw van het volk, jouw handen zijn eeltig, je rug wordt gebogen, maar je hoofd blijft recht, je ogen bewogen door dromen die diep in de jungle ontsproten, waar rivieren fluisteren van strijd, leed en overwinning. Er wordt zoveel beloofd, maar waar maken blijft zweven in de lucht, kinderen wachten met honger en zucht. Toch geef jij les, verpleeg je, zaai je het land met tranen in je ogen en kind aan je hand. En nu, met de verkiezingen op 25 mei, roept jouw stem: “Het is tijd, zie mij!” Niet als schaduw van mannen met pakken, maar als leider, gereed om muren te kraken. Want waarom niet een vrouw op de troon, een moeder die weet hoe te bouwen, gewoon? Niet met loze woorden of een gladde lach, maar met moedermelk en werkkracht elke dag. Vrouw als president, nee, geen sprookje meer, maar een vuist in fluweel, een nieuwe sfeer. Want wie kent het land beter dan zij, die al generaties lang leeft met de pijn? Dus deze Moederdag, buig voor haar kracht, voor de vrouw die in duisternis licht heeft gebracht. Laat 25 mei niet een dag zijn van leugens, maar van waarheid, gerechtigheid en van de vreugde dat moederliefde óók kan regeren, en de toekomst met wijsheid zal leren. Maar mama, te yu sidon tap a sturu no gi mi syen Eerbied voor de vrouwen die de paden effenden, tegen de stroom in, in een wereld van koloniale machten, postkoloniale dromen en politieke strijd. Grace Schneiders-Howard De eerste vrouw in de Koloniale Staten fel, uitgesproken, en onverzettelijk als het ging om volksgezondheid en kinderzorg. Ze stak haar mening niet onder stoelen of banken. Elisabeth Samson Een vrije nakomeling van tot slaafgemaakte vrouw, steenrijk, die vocht voor het recht om met een witte man te trouwen, iets wat verboden was in die tijd. Geen strijder met geweer, maar met de pen, met rechtszaken, met stijl. Haar strijd was tegen de raciale en morele hypocrisie van het koloniaal recht. In de marroncultuur zijn er vrouwen die optraden als verzetsleidster. Onbekende heldinnen die in de slavernijtijd vluchtten naar het binnenland en zich aansloten bij marrongemeenschappen. Velen droegen wapens, verzamelden inlichtingen, hielpen bij de bevrijding van anderen en voedden kinderen op tot vrijheidsstrijders. Vrouwen waarschuwden opstandelingen en gaven onderdak. Vrouwelijke strijders verzorgden de gewonden en streden schouder aan schouder met mannen. Vrouwen van de contractarbeid Ook na de slavernij kwamen vrouwen in opstand, zij het op subtielere manieren: Zij zijn de moeders van de opstand, de grootmoeders van verzet. Zij waren er, naamloos soms, maar niet zielloos. Zij zijn het stof waarop de Surinaamse geschiedenis rust. Dr. Sophie Redmond, een naam die galmt door de gangen van de Surinaamse geschiedenis. Een vrouw van adel, niet door geboorte, maar door daad. Een dokteres, activiste, spreekster, toneelschrijfster, een ware dochter van het volk. Ruth Wijdenbosch Vicevoorzitter van De Nationale Assemblee en waarnemend voorzitter. Strijdvaardigheid, scherpe tong en vurige pleidooien voor vrouwenrechten. Jennifer Geerlings-Simons Invloedrijk als voorzitter van De Nationale Assemblee. Zij gaf het parlement een stevig, onafhankelijk profiel. Standvastig, rationeel, en met een ijzeren discipline. Krishnakoemarie Mathoera Minister van Defensie sinds 2020, bracht een andere wind in een ministerie dat lange tijd door mannen werd gedomineerd. Naast nationale leiders, waren er talloze vrouwen actief in dorpsbesturen, vakbonden, religieuze organisaties en vrouwenbewegingen. Bewegingen die streden voor vrouwenrechten, vaak met politieke bijbedoelingen en impact. Martelaarschap, waar vrouwen, vaak niet bezongen in de officiële geschiedschrijving zich hebben verzet tegen slavernij, onderdrukking, uitbuiting en koloniale macht. Velen zonder standbeeld, maar niet zonder eer.
