Politiek

Moederdag 2025 in het licht van strijd en liefde Een oude Javaanse wijsheid zegt: “Een huis zonder vrouw is als een lamp zonder olie.” Zo ook een land. Suriname heeft, stap voor stap, vrouwen in de politiek zien opstaan, van schaduw tot podium, van toeschouwer tot beslisser. Er is nog een weg te gaan, maar de voetafdrukken zijn er. Moeder, jij bent het land zelf, in vlees en geest, Met zwetend voorhoofd en ziel die nooit vreest. Je wiegt je kinderen in hangmat of bed, terwijl schulden en zorgen je tafel bezetten. Levensmiddelen zijn duur, de overige kosten nog duurder, maar jouw liefde blijft het vuur dat niet vermindert. Je loopt met onzekerheid naar de markt, terwijl politiek je hart steeds weer verhardt. O Moeder Suriname, vrouw van het volk, jouw handen zijn eeltig, je rug wordt gebogen, maar je hoofd blijft recht, je ogen bewogen door dromen die diep in de jungle ontsproten, waar rivieren fluisteren van strijd, leed en overwinning. Er wordt zoveel beloofd, maar waar maken blijft zweven in de lucht, kinderen wachten met honger en zucht. Toch geef jij les, verpleeg je, zaai je het land met tranen in je ogen en kind aan je hand. En nu, met de verkiezingen op 25 mei, roept jouw stem: “Het is tijd, zie mij!” Niet als schaduw van mannen met pakken, maar als leider, gereed om muren te kraken. Want waarom niet een vrouw op de troon, een moeder die weet hoe te bouwen, gewoon? Niet met loze woorden of een gladde lach, maar met moedermelk en werkkracht elke dag. Vrouw als president, nee, geen sprookje meer, maar een vuist in fluweel, een nieuwe sfeer. Want wie kent het land beter dan zij, die al generaties lang leeft met de pijn? Dus deze Moederdag, buig voor haar kracht, voor de vrouw die in duisternis licht heeft gebracht. Laat 25 mei niet een dag zijn van leugens, maar van waarheid, gerechtigheid en van de vreugde dat moederliefde óók kan regeren, en de toekomst met wijsheid zal leren. Maar mama, te yu sidon tap a sturu no gi mi syen Eerbied voor de vrouwen die de paden effenden, tegen de stroom in, in een wereld van koloniale machten, postkoloniale dromen en politieke strijd. Grace Schneiders-Howard De eerste vrouw in de Koloniale Staten fel, uitgesproken, en onverzettelijk als het ging om volksgezondheid en kinderzorg. Ze stak haar mening niet onder stoelen of banken. Elisabeth Samson   Een vrije nakomeling van tot slaafgemaakte vrouw, steenrijk, die vocht voor het recht om met een witte man te trouwen, iets wat verboden was in die tijd. Geen strijder met geweer, maar met de pen, met rechtszaken, met stijl. Haar strijd was tegen de raciale en morele hypocrisie van het koloniaal recht. In de marroncultuur zijn er vrouwen die optraden als verzetsleidster. Onbekende heldinnen die in de slavernijtijd vluchtten naar het binnenland en zich aansloten bij marrongemeenschappen. Velen droegen wapens, verzamelden inlichtingen, hielpen bij de bevrijding van anderen en voedden kinderen op tot vrijheidsstrijders. Vrouwen waarschuwden opstandelingen en gaven onderdak. Vrouwelijke strijders verzorgden de gewonden en streden schouder aan schouder met mannen. Vrouwen van de contractarbeid Ook na de slavernij kwamen vrouwen in opstand, zij het op subtielere manieren: Zij zijn de moeders van de opstand, de grootmoeders van verzet. Zij waren er, naamloos soms, maar niet zielloos. Zij zijn het stof waarop de Surinaamse geschiedenis rust. Dr. Sophie Redmond, een naam die galmt door de gangen van de Surinaamse geschiedenis. Een vrouw van adel, niet door geboorte, maar door daad. Een dokteres, activiste, spreekster, toneelschrijfster, een ware dochter van het volk. Ruth Wijdenbosch Vicevoorzitter van De Nationale Assemblee en waarnemend voorzitter. Strijdvaardigheid, scherpe tong en vurige pleidooien voor vrouwenrechten. Jennifer Geerlings-Simons Invloedrijk als voorzitter van De Nationale Assemblee. Zij gaf het parlement een stevig, onafhankelijk profiel. Standvastig, rationeel, en met een ijzeren discipline. Krishnakoemarie Mathoera Minister van Defensie sinds 2020, bracht een andere wind in een ministerie dat lange tijd door mannen werd gedomineerd. Naast nationale leiders, waren er talloze vrouwen actief in dorpsbesturen, vakbonden, religieuze organisaties en vrouwenbewegingen. Bewegingen die streden voor vrouwenrechten, vaak met politieke bijbedoelingen en impact. Martelaarschap, waar vrouwen, vaak niet bezongen in de officiële geschiedschrijving zich hebben verzet tegen slavernij, onderdrukking, uitbuiting en koloniale macht. Velen zonder standbeeld, maar niet zonder eer.

Tussen angst en aantasting van de vrijheid Suriname, gezegend met rijke culturen en diepe wortels, wordt vandaag geteisterd door een onstuimige storm: de stijgende golf van criminaliteit. Waar men vroeger zonder zorgen onder de sterrenhemel kon wandelen, zijn nu tralies, wachters en veiligheidscamera’s de stille wachters van onze nachtrust geworden. Ongure figuren schromen er echter niet voor om op klaarlichte dag hun praktijken uit te voeren. Terwijl het volk zichzelf tracht te beschermen, duiken er nieuwe spanningen op, niet alleen op straat, maar ook tussen de muren van de samenleving zelf. Burgers trachten zich te beschermen De onveiligheid is voelbaar. Diefstal, roof, inbraak, geweld is niet langer voorbehouden aan sensatieberichten in de kranten, op TV en sociale mediakanalen. Het komt onze wijken binnen, ons erf op, onze ziel in. In reactie hierop grijpen burgers naar alles wat bescherming biedt: stalen tralies, particuliere wachtdiensten en digitale ogen die dag en nacht alles registreren. Wat eens uitzonderlijk was, is nu alledaags. Maar deze golf van zelfverdediging brengt ook nieuwe onregelmatigheden met zich mee. Noodmaatrelen Zo botsen burgerlijke vrijheden tegen de muren van noodmaatregelen. In eenvoudige volkswijken, waar gemeenschapsgevoel ooit sterk was, ontstaan spanningen. In één van die wijken installeerde een bewoner veiligheidscamera’s die, in hun zucht naar veiligheid, ook de voordeuren van buren filmden. Elk bezoek werd vastgelegd, elk gesprek voor de poort en zelfs binnenhuis opgevangen. Buren fluisterden erover, fluisterden… maar zwegen. Niemand durfde gehaal en getrek te ontketenen die een herrie zou kunnen veroorzaken. Bang voor geruzie, voor moddergevechten, hield men zich stil. Maar van binnen groeide de vraag: “Waar blijft onze privacy als al onze bewegingen worden vastgelegd, zonder toestemming, zonder overleg?” Actie ondernomen En toch, op Paasdag om acht uur in de ochtend, werden hun angsten gemengd met opluchting. Een manspersoon, stil als een roof kat, sloop het erf op waar een huis als appartement ingericht verhuurd wordt. Hij keek rond, voelde aan deuren, zocht een opening. De camera, met het scherp oog als van een valk, registreerde alles. Beeld en geluid. De dreiging werd herkend, actie ondernomen, erger voorkomen. In dit geval was de inbreuk op de privacy ook een redding. En daar ligt de kern van het dilemma: hoe weegt men veiligheid op tegen vrijheid? Burgerrechten Surinaamse wetgeving, waaronder de Wet Persoonsgegevens en internationale verdragen zoals het recht op privacy (artikel 17 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten), biedt weliswaar bescherming tegen onrechtmatige observatie. Wie camera’s installeert, moet zich houden aan regels: geen opnames van openbare ruimten zonder reden, geen geluidsopnames van gesprekken die men zelf niet voert, geen schending van de persoonlijke levenssfeer van derden. Maar in praktijk wordt deze grens vaak overschreden, meestal uit onwetendheid, soms uit wanhoop. De staat, traag en stroef als altijd, loopt achter de feiten aan. Politiecapaciteit is beperkt, juridische handhaving zwak, voorlichting over privacy nauwelijks aanwezig. In dat vacuüm treden burgers zelf op met tralies, wachters en camera’s. Maar bescherming zonder begrenzing wordt al snel onderdrukking. En zo ontstaat een nieuwe vorm van onvrijheid, niet door misdaad, maar door onze eigen angst ervoor. Veiligheid en privacy De oplossing ligt niet in meer wapens, staal of meer lenzen, maar in herwonnen vertrouwen. In beleid dat veiligheid en privacy serieus neemt. In buurtorganisaties die samen afspraken maken. In wetgeving die niet alleen geschreven is, maar ook nageleefd en uitgelegd wordt. In onderwijs, dialoog en burgerzin. Want wie alleen het kwaad bestrijdt zonder de waarde van vrijheid te bewaken, riskeert een samenleving waarin niemand zich nog echt veilig voelt, zelfs niet achter zeven sloten. Laat ons waken, ja, maar ook wikken. Laat Suriname zich verdedigen, maar niet verliezen in achterdocht. Want ware veiligheid leeft niet achter tralies, maar in het hart van een verbonden gemeenschap.

Suriname wankelt Van horizon tot horizon klinkt het gehuil van onrust: oorlogen, rampspoed, onzekerheid. En ook ons geliefd Suriname blijft niet gespaard. De Algemene, Vrije en Geheime Verkiezingen van 25 mei 2025 nadert als een storm op zee, iedereen staat gespannen, elk woord een lont, elk gebaar een vlam. Suriname kent al jaren zware tijden. Modder wordt gegooid alsof het een nationale sport betreft en of men nu kijkt naar de economie, de ziel van het volk, of het moreel besef, niets lijkt nog recht, alles buigt, scheeft, kraakt onder de druk. Maar tussen het geraas van stemmen, het getier van macht en het koor der klagers, staat het Tori Collectief rechtop als een bamboe in de wind. Sinds 1973 waken wij met open oren en ogen over het maatschappelijk landschap. En in die kakofonie hoorden wij iets zachters. Iets eervols. Iets zeldzaams. Barbara Lansdorf-Lont Een vrouw die niet schreeuwt, maar spreekt. Die niet zwaait met vuisten, maar wijst met wijsheid. Een kandidaat die kalmte ademt in tijden van chaos. Zonder partijpolitieke belangen, doch met scherpe blik, zet het Tori Collectief, sinds 2006 de werk arm van Stichting Pro-humaniteit haar in het licht als voorbeeld van hoe het óók kan: met waardigheid, met bezonnenheid, met hart voor het volk. Want wie oren heeft om te horen, zal horen. En wie ogen heeft om te zien, zal zien: Suriname verdient leiders die bouwen in plaats van breken. Die verbinden in plaats van verdelen. Laat ons dan tonen wat mogelijk is, wanneer hoop hand in hand gaat met wijsheid. 

Ik en Wij: De kwestie van keuze en kamp https://youtu.be/vNvyZGjWsoU De verkiezingen naderen, en de politieke arena gonst van beloften, verwijten en sluwe tactieken. Maar wat zien we werkelijk gebeuren? Een strijd waarin ‘Ik’ en ‘Wij’ met elkaar in conflict zijn. De zwakte van de campagnes De oppositie lijkt gevangen in een reflex van kritiek. Alles wat de tegenpartij verkeerd doet, wordt breed uitgemeten. Maar een campagne die enkel drijft op wat misgaat, biedt geen perspectief. Het volk wil niet alleen weten wat er in het verleden fout is gegaan, maar ook wat wél goed was en vooral: wat beter kon. Zonder die balans is er geen geloofwaardig alternatief. De Pontius Pilatus-houding Er is een schroom om kleur te bekennen. Niemand durft expliciet uit te spreken wat voor leider Suriname nodig heeft. Iedereen weet het: een leider zonder strafblad, iemand met een heldere visie en ruggengraat. Maar uit angst om mogelijke samenwerkingspartners voor het hoofd te stoten, blijft de Srananman vaag en voorzichtig. Dit is politiek zonder lef, zonder principes. Wie geen duidelijke keuzes durft te maken, wordt door de kiezer afgestraft. De slag om consumentisme Elke partij die zichzelf profileert als de gever, de brenger van onmiddellijke genoegdoening. Wegen, bruggen, voedselpakketten – het zijn geen investeringen in de toekomst, maar tijdelijke pleisters. Dit is het vader en vrede-model: speel in op de ontevredenheid, geef cadeautjes en win de gunst van de massa. Maar waar eindigt dit? In schulden, in stagnatie, in het opofferen van duurzame ontwikkeling voor kortstondige voldoening. De groep die niet ontwaakt Met 45% van de bevolking die nog geen vierdeklasser werk- en denkniveau heeft, is het makkelijk om propaganda te herhalen en dezelfde valkuilen te laten bestaan. De vraag is: wie durft het volk wakker te schudden? Wie heeft de moed om te zeggen: ‘Dit pad leidt naar armoede, niet naar groei’? Consumptie boven ontwikkeling Een coalitie met een partij die consumptie boven ontwikkeling stelt, is gedoemd te mislukken. De massa kiest altijd voor de onmiddellijke beloning. Een ontwikkelingsvisie wordt verworpen als het betekent dat offers gebracht moeten worden. Het politieke veld is geen plek voor naïviteit: je wint het niet van een partij die de bevolking leert te leven op schulden en leningen zonder toekomstperspectief. De politieke oneerlijkheid Als je in je campagne al geen hogere ethische eisen stelt, hoe kun je dan verwachten dat kiezers geloven in een beter Suriname? Macht en status lijken belangrijker dan principes. Maar de echte vraag is: durven we tegen de stroom in te gaan en voor integriteit te kiezen? Of laten we ons opnieuw verleiden door glitter en glamour, terwijl het land afglijdt? Op wie stemmen we? De kiezer heeft een zware keuze. Gaan we voor onmiddellijke voldoening, wetende dat de rekening later komt? Of kiezen we voor een moeilijke, maar duurzame weg? Dit is het moment waarop ‘Ik’ en ‘Wij’ botsen. De individuele verlangens versus het collectieve belang. De vraag is: wie durft ‘Wij’ boven ‘Ik’ te plaatsen?

Santokhi (Sheriff) aangeraden om infiltratie binnen veiligheidsdiensten te voorkomen https://youtu.be/4svvCTjnB70 Uit verzamelde informatie wordt gemeld: In Suriname komen verschillende vormen van criminaliteit voor, waaronder corruptie, witteboordencriminaliteit, druggerelateerde criminaliteit, gewelddadige overvallen, diefstal, inbraak, fraude en cybercriminaliteit. De ernst en frequentie van deze misdrijven variëren, maar ze dragen allemaal bij aan een groeiend gevoel van onveiligheid onder de bevolking. Grensoverschrijdende criminaliteit Naast binnenlandse criminaliteit speelt grensoverschrijdende criminaliteit een belangrijke rol in Suriname. Dit omvat illegale handel in drugs, wapens en mensen, evenals georganiseerde misdaadnetwerken die opereren over landsgrenzen heen. Criminele organisaties uit buurlanden en andere delen van de wereld maken misbruik van zwakke grenscontroles om hun illegale activiteiten voort te zetten. Bewaking van de grenzen De bewaking van de grenzen is een cruciale factor in de bestrijding van grensoverschrijdende criminaliteit. De overheid heeft verschillende maatregelen genomen, zoals: Versterking van grenspatrouilles en controleposten. Inzet van geavanceerde technologieën, zoals drones en surveillancesystemen. Samenwerking met internationale instanties om informatie uit te wisselen en grensoverschrijdende misdaad aan te pakken. Versterking van de kustbewaking om drugstransporten via zee tegen te gaan. Controle van grensovergangen en illegale routes die vaak door smokkelaars worden gebruikt, zijn zaken die schreeuwen om aandacht. Buitenlandse criminelen in Suriname Suriname wordt ook geconfronteerd met de aanwezigheid van buitenlandse criminelen die zich in het land vestigen om illegale activiteiten te ontplooien. Dit kan variëren van drugshandel en witwaspraktijken tot georganiseerde misdaad. De samenwerking tussen lokale en internationale opsporingsdiensten is essentieel om deze dreiging te minimaliseren. Daarnaast is er sprake van infiltratie van criminele netwerken in legale sectoren, zoals de bouw en handel, waar buitenlandse criminelen investeren om illegale winsten wit te wassen. Zij verdienen een aanpak a la Trump. Chinezen als buitengewoon agent van politie In de afgelopen jaren is er internationaal aandacht geweest voor de aanwezigheid van Chinese politiebureaus in verschillende landen, waaronder Suriname. Er zijn berichten dat dergelijke bureaus mogelijk betrokken zijn bij het monitoren van Chinese burgers in het buitenland en het ondersteunen van handhavingsoperaties zonder officiële goedkeuring van de lokale autoriteiten.  Daarnaast zijn er in Suriname Chinese staatsburgers, die zich buitengewoon agent van politie noemen. Voeren ze politietaken uit in samenwerking met de reguliere politie. Dit roept zowel bezorgdheid als discussie op over de invloed van buitenlandse veiligheidsstructuren binnen het land en de mate van controle die de Surinaamse overheid hierover heeft. In het kader van openheid van bestuur wordt omtrent de genoemde informatie gevraagd. Statistieken Volgens recente gegevens van het Korps Politie Suriname en andere veiligheidsinstanties is de criminaliteit in bepaalde regio’s aanzienlijk toegenomen. Exacte cijfers variëren per jaar, maar de trend laat zien dat vooral gewapende overvallen en digitale misdaden in opkomst zijn. Ook is er een stijging in druggerelateerde criminaliteit en georganiseerde misdaadactiviteiten. Over corruptie en witteboordencriminaliteit werd er geen woord gerapt. Welke extra maatregelen worden getroffen om de criminaliteit tegen te gaan? De overheid en particuliere sector nemen verschillende maatregelen om criminaliteit tegen te gaan, waaronder: Versterking van politiepatrouilles in risicogebieden. Strengere wetgeving is in het vooruitzicht gesteld. Samenwerking tussen beveiligingsbedrijven en de overheid zou goed zijn. Het stimuleren van buurtpreventie en burgerparticipatie is beloofd. Opzetten van speciale opsporingsteams voor georganiseerde misdaad wordt nodig geacht. Aanpakken van corruptie binnen veiligheidsdiensten om infiltratie door criminele netwerken te voorkomen wordt aangeraden. Elektronische en andere vormen van beveiliging Er wordt steeds vaker gebruikgemaakt van technologische oplossingen om criminaliteit te bestrijden. Dit omvat: camerabewaking en alarmsystemen. GPS-volgsystemen voor voertuigen. Cybersecuritymaatregelen voor bedrijven en particulieren. Slimme sensoren en AI-gestuurde beveiligingssystemen voor real-time detectie van verdachte activiteiten. Het kan echter veel beter. Hoe duur is beveiliging? De kosten voor beveiliging variëren afhankelijk van de gekozen diensten. Een basisbeveiligingspakket met cameratoezicht en alarmsystemen kan los van apparatuur, geld kosten. Persoonlijke bewaking en uitgebreide bedrijfsbeveiliging kan aanzienlijk duurder zijn. Uitgebreide beveiligingsstrategie inclusief elektronische beveiliging en fysiek personeel kost vele duizenden SRD per maand. Bedrijven met een eigen veiligheidsafdeling en bewakers Grote bedrijven hebben een eigen beveiligingsafdeling met getrainde bewakers. Dit biedt directe bescherming tegen diefstal en andere bedreigingen en verhoogt de algehele veiligheid op de werkplek. Daarnaast hebben sommige bedrijven beveiligingscontracten met gespecialiseerde firma’s die zowel fysieke bewaking als cybersecurity aanbieden. Wat is het verschil tussen bewaken en beveiligen? Bewaken richt zich op het fysiek aanwezig zijn en controleren van een locatie, object of persoon, bijvoorbeeld door beveiligingspersoneel. Beveiligen omvat een breder scala aan maatregelen, zoals risicobeoordeling, preventie en technologische ondersteuning naast fysieke bewaking. Hoe staat het met veiligheidsverzekering? Veiligheidsverzekeringen, zoals inbraak- en diefstalverzekeringen, worden steeds meer afgesloten in Suriname. Deze verzekeringen bieden financiële bescherming bij schade door criminele activiteiten. Er zijn verzekeringsmaatschappijen die op maat gesneden polissen voor cyberbeveiliging en bedrijfsrisico’s aanbieden voor gevolgen van criminele activiteiten. Er wordt door ondernemend Suriname steen en been geklaagd over het prijskaartje.

President Santokhi let op de relatie tussen Suriname en de Verenigde Staten onder Trump President Chandrikapersad Santokhi en de Amerikaanse ambassadeur Robert Faucher hebben de 248ste verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid gevierd. De beschikbare cijfers geven aan dat Suriname enkele jaren geleden, ongeveer 76 miljoen USD aan goederen naar de VS exporteerde en de VS ongeveer 384 miljoen USD aan goederen naar Suriname exporteerde. President Trump bekritiseert landen met een nadelige handelsbalans voor de VS. Hij heeft scherpe kritiek geuit op landen waarvan de handelsbalans in het nadeel van de Verenigde Staten uitvalt. Hij beschuldigt deze landen van kwade opzet en beweert dat hun handelsbeleid erop gericht is Amerika te benadelen. De handelsbalans tussen de Verenigde Staten en Suriname staat momenteel op een verhouding van 6:1. Gezien zijn “America First”-politiek zou Trump het Surinaamse standpunt, “Suriname First,” moeten begrijpen en kunnen streven naar een meer evenwichtige handelsrelatie tussen beide landen. USAID-hulp aan Suriname Suriname ontvangt verschillende vormen van hulp van de VS via USAID (Agency for International Development). Onder president Joe Biden werd er meer focus gelegd op: het bevorderen van ontwikkelingshulp, democratie, mensenrechten, transparantie, versterken van de rechtsstaat, het ondersteunen van burgerlijke vrijheden, het bestrijden van corruptie, drugsbestrijding en regionale stabiliteit.  Invloed van de Regering-Trump  Onder Trump wordt het Amerikaanse buitenlandbeleid sterker gericht op veiligheidskwesties en het verminderen van de buitenlandse hulp, wat leidt tot voorstellen om het budget voor ontwikkelingshulp wereldwijd te verlagen. Dit heeft invloed op Suriname, aangezien er een verschuiving van prioriteiten is en de steun mogelijk wordt gereduceerd of heroriënteerd.