‘De Javaanse immigrant kwam in de meeste gevallen niet als vluchteling naar Suriname. Hij kwam met het idee hier tijdelijk te werken, geld te verdienen en in betere toestand terug te keren.

Uitzichtloos leven
Dat de leefomstandigheden in Suriname niet veel verschilden van die in Indonesië, kwamen de landverhuizers al snel te weten. Ook in Suriname was het een uitzichtloos leven op de laagste tree van de maatschappelijke ladder.

Scholing en bewustwording
Het leven werd beheerst door zijn relatie met de plantage beheerders en de bureaucratie van het gouvernement. Met deze twee structuren was de immigrant in een continue strijd gewikkeld. Door scholing en bewustwording raakte de Javaan uit zijn isolement.