Suriname wankelt
Suriname wankelt Van horizon tot horizon klinkt het gehuil van onrust: oorlogen, rampspoed, onzekerheid. En ook ons geliefd Suriname blijft niet gespaard. De Algemene, Vrije en Geheime Verkiezingen van 25 mei 2025 nadert als een storm op zee, iedereen staat gespannen, elk woord een lont, elk gebaar een vlam. Suriname kent al jaren zware tijden. Modder wordt gegooid alsof het een nationale sport betreft en of men nu kijkt naar de economie, de ziel van het volk, of het moreel besef, niets lijkt nog recht, alles buigt, scheeft, kraakt onder de druk. Maar tussen het geraas van stemmen, het getier van macht en het koor der klagers, staat het Tori Collectief rechtop als een bamboe in de wind. Sinds 1973 waken wij met open oren en ogen over het maatschappelijk landschap. En in die kakofonie hoorden wij iets zachters. Iets eervols. Iets zeldzaams. Barbara Lansdorf-Lont Een vrouw die niet schreeuwt, maar spreekt. Die niet zwaait met vuisten, maar wijst met wijsheid. Een kandidaat die kalmte ademt in tijden van chaos. Zonder partijpolitieke belangen, doch met scherpe blik, zet het Tori Collectief, sinds 2006 de werk arm van Stichting Pro-humaniteit haar in het licht als voorbeeld van hoe het óók kan: met waardigheid, met bezonnenheid, met hart voor het volk. Want wie oren heeft om te horen, zal horen. En wie ogen heeft om te zien, zal zien: Suriname verdient leiders die bouwen in plaats van breken. Die verbinden in plaats van verdelen. Laat ons dan tonen wat mogelijk is, wanneer hoop hand in hand gaat met wijsheid.
