De Surinaamse economie van na de Tweede Wereldoorlog was voornamelijk handelsgericht. Er bestond dan ook een handelsschool, voordat het IMEAO werd ingesteld.

Nationale denkwijze

Een nieuwe denkrichting met een nationalistisch karakter kwam op. Gewezen werd op het belang van het bedrijfsleven, coöperaties, productie, fabrieken en internationale betrekkingen. De nadruk op handel reflecteerde de nationale denkwijze niet langer.

De naam ‘handelsschool’ maakte in 1982 plaats voor de beter passende naam: Instituut voor Middelbaar Economisch en Administratief Onderwijs.

Nationalistisch/filosofisch

De leerkrachten van de jaren zestig en zeventig hebben de basis gelegd voor hun opvolgers. De ongeschreven, maar nu geldende onderwijsvisie werd nationalistisch/filosofisch aangegeven.

Bij hen was onderwijs, naast kennis vergaren en bijbrengen, een proces in de geest, het koesteren van idealen. Het waren keien, die Suriname uiteindelijk dienden in de hoogste posities.

Veranderingen bewerkstelligd

Het bedrijfsleven heeft dankbaar gebruikgemaakt van dit intellect. De samenleving heeft zich aan het onderwijzersvolk opgetrokken. De onderwijzers hebben ingrijpende veranderingen bewerkstelligd, al dan niet aangesloten bij een vakbond. De politieke geschiedenis van Suriname is voor een groot deel door onderwijzers geschreven.

Particuliere instituten

In de tweede klas van de MHS werd de student op het niveau van het Praktijk Diploma Boekhouden gebracht. Een deel van de studenten beijverde zich om bij particuliere instituten het Moderne Bedrijfsadministratie diploma te behalen, voordat de Handelsschool was afgerond. Boekhouddiploma’s waren en zijn nog een pré bij het dingen naar een baan.

Instituten als Excelsior, Mercurius, Leter, Guman en Van Frederikslust waren, voor de handelsschool bestond, actief in het verzorgen van deze opleidingen.

Wordt vervolgd.