July 30, 2025

Spanningen binnen de Volle Evangeliebeweging Voorwoord De Volle Evangeliebeweging in Suriname groeit. Waar groei is, ontstaat ook spanning. In een serie beschouwingen wordt ingegaan waarom onenigheid binnen de gemeenten voorkomt, hoe tweedracht ontstaat en vooral: hoe echte eenheid bewerkstelligd zou kunnen worden. Elk hoofdstuk biedt inzicht, perspectief en een oproep tot verzoening. Niet om te oordelen, maar om wakker te maken. Verdeeldheid kan geen genezing brengen aan een verscheurde samenleving. Foto’s hebben slechts een illustratieve bedoeling. Hoofdstuk 6  De Volle Evangelie en de politieke arena  We verkennen hoe geloof en politiek elkaar raken. De Volle Evangeliebeweging beperkt zich niet tot de kerk. Het is actief in maatschappelijke discussies en verzoeningsinitiatieven op hoog niveau.  Het evangelie is geen politieke partij  Christus heeft geen kieslijst achtergelaten. Maar tegelijk: wie beweert dat geloof en politiek niets met elkaar te maken hebben, kent het Woord niet. Waar God heerst, daar wordt recht gedaan. Waar het evangelie klinkt, daar wordt het hart van een volk veranderd. En wat het hart vult, stroomt uit in woorden, besluiten en uiteindelijk wetten en beleid. In Suriname is dat niet anders. Sterker nog: de Volle Evangeliebeweging speelt hierin een opmerkelijke rol. Waar kerken vroeger vooral bekendstonden om hun kerkelijke activiteiten, zien we actieve deelname van Volle Evangeliegemeenten en hun leiders in het maatschappelijk en politieke leven. De Volle Evangeliebeweging is sterk in het herkennen van geestelijke strijd achter maatschappelijke problemen. Zij kent geen scheiding tussen zondag en maandag. Wat in de samenkomst wordt beleden, moet doordeweeks zichtbaar worden in het gezin, op het werk en ja, ook in de samenleving en politiek. Onze eerste identiteit  Waarom is dit in Suriname zo belangrijk? Omdat Suriname een land is waarin etnische verdeeldheid en politieke belangen vaak verweven zijn. De geschiedenis heeft laten zien dat machtsvorming vaak gepaard gaat met het mobiliseren van bevolkingsgroepen langs etnische lijnen. Dat is precies het tegenovergestelde van de boodschap die de Volle Evangeliegemeenten prediken. Daarom klinkt een duidelijke oproep: “Wij zijn één in Christus. Onze identiteit is niet eerst Creools, Hindostaans, Javaans of Chinees. Onze eerste identiteit is: kind van God.” En die boodschap blijft niet alleen binnen de muren van de kerk. Steeds vaker nemen gelovigen uit deze beweging deel aan maatschappelijke initiatieven, burgerbewegingen en politieke partijen. Niet om kerk en staat te vermengen, maar om invloed uit te oefenen in de geest van gerechtigheid, vrede en waarheid. Dat betekent dat je vandaag in Suriname volgelingen van Jezus kunt tegenkomen in allerlei politieke stromingen. Sommigen kiezen voor directe betrokkenheid, anderen voor adviserende rollen, weer anderen voor sociale projecten die indirect invloed uitoefenen op het maatschappelijke beleid. Wat is goed voor het volk Opvallend is: de inzet van deze gelovigen is niet hoofdzakelijk gericht op partijpolitiek, maar op verzoening. Terwijl politieke partijen zich inzetten op de belangen van hun achterban, klinkt vanuit de Volle Evangelie de roep om het belang van het geheel. Niet: “wat wint mijn groep?”, maar: “wat is goed voor het volk?” Een goed voorbeeld hiervan is de actieve deelname van volle evangelieleiders aan verzoeningsinitiatieven op het hoogste niveau. Terwijl politieke leiders vergaderen over nationale eenheid, zitten er geestelijke leiders, biddend, soms adviserend maar altijd gericht op het hogere doel: Suriname één volk. Jullie zijn het zout van de aarde  Is dit altijd makkelijk? Zeker niet. Er is weerstand. Er zijn misverstanden. Er zijn mensen die zeggen: “De religie moet zich niet met politiek bemoeien.” Maar die stemmen vergeten één ding: God denkt verder dan de kerkmuren. Jezus zei: “Jullie zijn het zout van de aarde.” Zout doet niets als het in het zoutvat blijft liggen. Zout moet schuren, doordringen, conserveren, smaak geven ook in de samenleving. Daarom is de actieve deelname van Volle Evangeliegemeenten in het politieke debat niet alleen opmerkelijk, maar noodzakelijk. Juist in een tijd waarin Suriname zoekt naar wegen van nationale verzoening, naar samenwerking over etnische lijnen heen, is het van levensbelang dat er stemmen klinken die verder kijken dan eigenbelang. Profetische taak De gemeenten moeten niet de plaats van de overheid innemen. Zij moet wel een profetische taak vervullen: spreken namens de rechtvaardigheid van God, namens de vrede van Christus, namens de waarheid van het Evangelie. De Volle Evangeliebeweging in Suriname doet dat steeds zichtbaarder, steeds moediger, steeds consequenter. De politieke arena mag soms modderig zijn, maar zelfs daar kan het licht van Christus schijnen. En juist in de duisternis brandt een kaars het felst. Henk Doelwijt Volgende week woensdag in hoofdstuk 7: hoe geloof en politiek samenwerken in verzoeningsinitiatieven.