Geestelijk burgerschap
Spanningen binnen de Volle Evangeliebeweging Voorwoord De Volle Evangeliebeweging in Suriname groeit. Waar groei is, ontstaat ook spanning. In een serie beschouwingen wordt ingegaan waarom onenigheid binnen de gemeenten voorkomt, hoe tweedracht ontstaat en vooral: hoe echte eenheid bewerkstelligd zou kunnen worden. Elk hoofdstuk biedt inzicht, perspectief en een oproep tot verzoening. Niet om te oordelen, maar om wakker te maken. Verdeeldheid kan geen genezing brengen aan een verscheurde samenleving. Foto’s hebben slechts een illustratieve bedoeling. Geestelijk burgerschap Hier kijken we naar hoe media-uitingen niet alleen tot verdieping leiden, maar ook concrete stappen zetten naar geestelijke eenheid binnen en buiten de kerk. Waar de spreekgestoelten spreken, daar gaan de voeten bewegen. Prediking zonder toepassing is als regen zonder oogst. En zo is het met de Volle Evangeliebeweging in Suriname: de woorden die tijdens de prediking klinken, vinden hun handen en voeten in de samenleving via allerlei vormen van communicatie. Wie de afgelopen jaren heeft opgelet, ziet het patroon: een bewuste inzet om met gezamenlijke evenementen de eenheid te versterken. Conferenties zijn niet meer zomaar “bijeenkomsten”, zij worden ingezet als geestelijke werkplaatsen voor eenheid en verzoening. Niet alleen theologische verdieping, maar vooral ontmoeting. Bij zulke bijeenkomsten worden sprekers bewust gekozen uit verschillende gemeenten. Niet alleen de eigen voorganger, maar ook de ander. Niet alleen vertrouwde stemmen, maar ook verrassende gezichten. Waarom? Omdat men begrepen heeft dat eenheid begint bij ontmoeting. Geen eenheid zonder relatie. Geen relatie zonder persoonlijke investering. Barrières slechten En het werkt. Wie ooit heeft meegemaakt hoe jongeren over het hele land samen aanbidden, weet hoe dit werkt. Daar worden barrières geslecht die op andere plekken overeind blijven. Daar klinkt het evangelie niet alleen in woorden, maar in gezichten, in gebaren, in gezamenlijke vreugde. Niet alleen conferenties dragen de boodschap. Ook via communicatiemiddelen wordt deze eenheidsboodschap uitgedragen. Radiozenders met een evangelische inslag wijden uitzendingen aan het onderwerp ‘eenheid in verscheidenheid’. Sociale mediakanalen verspreiden boodschappen waarin verzoening wordt gepromoot. Eén volk, één doel, één geloof.” Het is opvallend dat de boodschap niet alleen gericht is op de kerkelijke gemeenschap, maar ook bewust naar de samenleving toe. De Volle Evangeliebeweging heeft door de jaren heen geleerd: Suriname heeft niet alleen een economische uitdaging, maar vooral een geestelijke uitdaging. Verdeeldheid op politiek en maatschappelijk niveau vindt zijn wortels in verdeeldheid in harten. Als daar vernieuwing plaatsvindt, zal dat zichtbaar worden in de samenleving als geheel. Tussen God en mens en tussen mens en mens Wij vinden onder de organisatoren van deze bijeenkomsten mensen met een sterk gevoel voor geestelijk burgerschap. Zij zien zichzelf niet alleen als leden van hun lokale gemeente, maar als burgers en daarmee ook als leggers van de morele fundamenten van Suriname. Wat hen daarbij helpt, is het besef dat geloof nooit losstaat van verantwoordelijkheid voor de samenleving. Het evangelie roept niet alleen op tot vergeving, maar ook tot verzoening. Niet alleen tussen God en mens, maar ook tussen mens en mens. In deze lijn worden maatschappelijke thema’s aangesneden: armoede, jeugdwerkloosheid, huiselijk geweld, discriminatie. Niet omdat de kerk politiek bedrijft, maar omdat het Evangelie alle terreinen van het leven raakt. Schakels in een groter geheel En zo wordt duidelijk: de Volle Evangeliebeweging in Suriname ziet haar taak niet beperkt tot de kerkmuren. Zij voelt zich geroepen tot het herstel van de hele samenleving. Communicatiemiddelen en evenementen zijn geen losse activiteiten. Het zijn schakels in een groter geheel: het herstel van een volk, door het Woord. De vraag blijft natuurlijk: hoe wordt verdergegaan met uitbreiding? Hoe wordt gezorgd dat deze beweging niet verwordt tot losse flarden enthousiasme, maar uitgroeit tot vaste waarden in de samenleving? Het antwoord is eenvoudig en tegelijk veeleisend: door vol te houden. Door keer op keer te kiezen voor samenwerking. Door telkens opnieuw het gesprek aan te gaan. Door conflicten niet te ontwijken maar op te lossen in liefde. Zoiets verrijst niet in één dag. Maar als het eenmaal staat, dan straalt het generaties lang. Henk Doelwijt Volgende week woensdag in hoofdstuk 6: de invloed van het Evangelie in de politieke arena.
Geestelijk burgerschap Read More »