July 17, 2025

De terugkeer naar gemeenschap In de twaalfde aflevering van deze reeks keren we terug naar de basis: gemeenschap. Na dagen van analyses over geslotenheid, stilzwijgen en leiderschap, is het tijd om te vragen: wat kan ons weer verbinden? In een tijd van wantrouwen en fragmentatie kan alleen een hernieuwd gevoel van solidariteit de democratie nieuw leven inblazen. Gemeenschap is meer dan afkomst of locatie In Suriname wordt gemeenschap vaak gedefinieerd langs etnische, religieuze of regionale lijnen. Maar werkelijke gemeenschap gaat over gedeelde zorg, gedeelde verantwoordelijkheid en gedeelde toekomst. Het betekent niet dat we hetzelfde zijn, maar dat we erkennen dat we van elkaar afhankelijk zijn. Gemeenschap betekent: elkaar zien, horen en steunen, ook buiten verkiezingstijd, ook buiten onze directe groep. Wat verloren ging De opkomst van individualisme, politieke verdeeldheid, en economische strijd heeft veel gemeenschapsgevoel uitgehold. In buurten, districten en werkplekken zijn netwerken van onderlinge hulp afgebrokkeld. Democratie vereist echter een sociale onderlaag van verbondenheid: zonder gemeenschap geen gedeelde visie, zonder visie geen duurzame politiek. We zijn burgers geworden zonder buren. En zonder buren is er geen basis om de staat op te bouwen. Herstel begint onderaan Democratisch herstel komt zelden van bovenaf. Het begint met wederzijds vertrouwen tussen mensen die samenleven. Met concrete samenwerking op lokaal niveau. Met luisteren zonder agenda en helpen zonder voorwaarden. Een gezonde democratie rust niet op wetten alleen, maar op relaties. Niet op procedures, maar op vertrouwen. Dat vertrouwen begint niet in het parlement, maar op het erf, in de straat, op de werkplek. De terugkeer naar gemeenschap is geen nostalgie, maar noodzaak. Zonder gemeenschap is er geen democratie, slechts beheer van wantrouwen.